Zamieranie
zieleni w pasach drogowych jest dużym problemem zarówno dla samorządów zarządzających zielenią przydrożną jak i właścicieli działek położonych przy ulicach. Ze szczególnie niekorzystnymi warunkami muszą się
zmagać drzewa i krzewy posadzone przy ulicach, drogach, gdzie do zimowego utrzymania
stosowana jest sól drogowa.
Błoto pośniegowe oraz aerozol solny:
- przedostają się do gleby, gdzie powodują
nadmierne zasolenie podłoża, na skutek czego rośliny nie mogą pobrać wody i
obumierają;
- oblepiają nadziemne części roślin i
powodują zamieranie pąków i pędów: najpierw od strony jezdni, a w kolejnych
latach całych roślin.
 |
| krzewy obumarłe z powodu stosowania soli drogowej |
 |
| obumarłe pędy od strony jezdni |
Jednym ze sposobów poprawy warunków
siedliskowych drzew i krzewów jest oczywiście ograniczanie dawki soli. Zamiast soli do odladzania chodników powinno się stosować materiały uszorstniające nawierzchnię, np. piasek, drobny żwir.
Innym sposobem poprawy warunków zieleni przydrożnej jest osłonięcie
roślin na czas zimy matami
polipropylenowymi zamontowanymi od strony jezdni, które ograniczą
rozprysk błota pośniegowego zanieczyszczonego solą drogową i ochronią glebę w
sąsiedztwie roślin. Maty te montuje się przed nastaniem mrozów, a następnie
demontuje po zakończeniu zimowego utrzymania dróg – w lutym/marcu. Jednorazowo
zakupione maty mogą służyć przez wiele lat, znacząco ograniczając wydatki
związane z wymianą krzewów obumierających po kolejnych zimach. Do osłony krzewów stosować można również maty słomiane, są one jednak mniej trwałe niż polipropylenowe, wytrzymują około 2-3 lata.
