Ciekawą propozycją drzewa nawet do niewielkiego ogrodu jest grujecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum). Bardzo lubię szczególnie jego formy wielopniowe, które świetnie wyglądają jako solitery w ogrodach, na skwerach i w patio. Drzewo to z pewnością zasługuje na naszą uwagę i popularyzację.
Podstawowymi zaletami grujecznika są:
- niewielkie rozmiary - nigdy nie stanie się wielkim drzewem, które w małych ogrodach zacienia wszystko wokół;
- zmienne zabarwienie liści w ciągu roku - czyli nie tylko kolorowymi kwiatami zapewnimy zmienność w naszym ogrodzie, ale również drzewami o ciekawym i różnorodnym w czasie sezonu zabarwieniu liści;
- może rosnąć w cieniu innych drzew, za budynkami czy w patio, czyli tam gdzie wiele innych drzew będzie miało zbyt ciemno. Oczywiście z wyjątkiem m.in. grabów pospolitych.
grujecznik jap., fot. oazazieleni.pl |
Drzewo to w swojej ojczyźnie - Japonii dorasta nawet do 30 m wysokości. W naszym klimacie przeważnie osiąga wysokość 10 m tworząc przeważnie bardzo malownicze formy wielopniowe. Drzewka w młodym wieku są ugałęzione od dołu i przypominają wysokie krzewy, a ich krona jest walcowata albo stożkowata.
Oryginalne liście
Poza pięknym pokrojem grujeczniki wyróżniają się niezwykle oryginalnymi listkami. Są one sercowate i okrągławe. Dodatkową zaletą jest ich sezonowa zmienność zabarwienia. Młode, wiosenne liście mają kolor brunatnoczerwony. W ciągu sezonu zielenieją, a jesienią znów wybarwiają się w odcieniach od złotego, poprzez pomarańczowy do bordowego. Opadłe liście nawet pachną. Stąd grujecznik określa się mianem piernikowego drzewa. Dla mnie jednak zapach jego opadłych liści nie jest niczym szczególnym.
grujecznik japoński - jesienne wybarwienie liści, fot. oazazieleni.pl |
grujecznik japoński - liście w sezonie, fot. oazazieleni.pl
Kwiaty grujeczników tworzą delikatną różową mgiełkę wokół pędów, pojawiają się w kwietniu. Są one bardzo drobne.
|
Grujecznik wymaga częściowego zacienienia, dobrze rośnie pod koronami innych drzew, a także w grupach. Drzewa możemy sadzić w sąsiedztwie budynków, nawet od północnej i wschodniej strony, gdzie przeważnie jest najciemniej. Gleba powinna być przepuszczalna, urodzajna i lekko kwaśna. Nie sadźmy grujeczników w bardzo piaszczystym podłożu. Ziemia taka wymaga wymieszania z kompostem i kwaśnym torfem. W ten sposób wzbogacimy ją w substancje pokarmowe, zakwasimy i poprawimy zdolność magazynowania wody. Grujeczniki bowiem słabiej rosną w miejscach bardzo suchych i w czasie niedoborów wody wymagają podlewania. Dobrze radzą sobie w sąsiedztwie zbiorników wodnych.
grujecznik japoński - liście, fot. oazazieleni.pl |
Zastosowanie
Przede wszystkim polecam do małych ogrodów, gdzie nie możemy pozwolić sobie na większe drzewa. W dużych ogrodach grujeczniki sprawdzą się jako solitery sadzone na tle trawnika. Drzewo to jest również ciekawą propozycją do zieleni osiedlowej oraz na skwery. Nie polecam jednak sadzenia w wąskich pasach drogowych, gdzie będą narażone na szkodliwe działanie soli drogowej. Ciekawy pokrój i oryginalne zabarwienie będzie również ciekawą ozdobą tarasów i patio w biurowcach.
Grujecznik od kilku lat rośnie w patio budynku biurowego Zajezdni Franowo w Poznaniu, gdzie jest niewątpliwą ozdobą miejsca. Właśnie na etapie projektu poszukiwałam tam niewielkiego i efektownego drzewa i mój wybór padł właśnie na ten gatunek.
grujecznik w Zajezdni Franowo w Poznaniu, fot. oazazieleni.pl |